Ogrody, podobnie jak wszystko inne podlega pewnym modom. W okresie romantyzmu niezwykłą estymą cieszyły się ogrody utrzymane w stylu angielskim. Były one przeciwwagą do ułożonych, symetrycznych i uporządkowanych ogrodów w stylu francuskim. Charakteryzowały się bujnością, pozornym nieuporządkowaniem, tajemniczością. Ważne są wysokie i nieregularne skupiska drzew, zapraszające wędrowca do tajemniczego świata. Takie skupiska drzew i krzewów zawsze mają nieregularny kształt. Pomiędzy nimi zazwyczaj wiły się faliste ścieżki, malowniczo snujące się w nieznane. W takich ogrodach dobrze wyglądały i wyglądają żywopłoty z różnorodnych roślin.
Ogród w stylu angielskim koniecznie powinien był posiadać duży i soczyście zielony trawnik. Występują tam też rabaty, ale nie są one uporządkowane i idealnie skomponowane. Cenna jest pewna pozorowana nawet „dzikość” i swoboda. Kwiaty powinny się wylewać z grządek i rabatek. Niezwykle ceni się tutaj architekturę ogrodową, wszelkie rzeźby, altany, ruiny, tajemnicze mostki.
Napisane przez: